چه میشود کرد

چه می شود کرد دنیا همینگونه می چرخد  , هرچقدر تلاش کنیم بازهم به جایی نمی رسیم , درست است در سایه کوشش مداوم میتوان  به قلل بیشماری صعود کرد ولی یک چیزی هست که نمی گذرد انسان به آررزوها و آمالها و  خواسته های خود برسد , تبیین و تفسیر آن چیز مشکل است با این حال نباید منتظر نتیجه  نهایی بود شاید بکام ما نباشد , و برخلاف خواسته ما رقم بخورد , اگر اینگونه باشد  مصلحت و حکمتی درکاراست نباید از کنار آن به آسانی گذشت باید هرچه که باشد آن را  پذیرفت باپذیرش نتایج حاصله نبایستی شمع سوزان امید را دروجودخویش خاموش کرد ,  انسان با امید زنده است اگر بهاردل انگیز امیدرا ازوجود خود بزداییم ره به جایی  نخواهیم برد , بنابراین با حفظ روحیه نشاط آور و تقویت آن در خویشتن زمینه های  پیروزی و گشایش را جهت وصول به اهداف مقدس مهیاسازیم , منظور از نشاط شادی مصنوعی  مرفهین بی درد نیست , بلکه نشاط واقعی  است که با بی نیازی حاصل می شود , نشاط  انسانهای عاشق با شادی مرفهین بی درد فاصله ها دارد , دردنیای انسانهای عاشق و پخته  مشکل حادی وجود ندارد ولی دنیای مرفهین بی درد با دردها ورنجهای بیشماری عجین است ,  گرچه در ظاهر از همه امکانات مادی برخوردارند و هیچ کمبودی در زندگی ندارند و  سرگرمی های آنچنانی در تمام نقاط دنیا دارند ولی باطنی آلوده و بیماردارند و تحمل  همدیگر برایشان غیر ممکن است وهر روز و هرلحظه برای نابودی هم نقشه های طولانی  ترسیم می کنند و شب ها خواب راحتی ندارند , و اکثر اوقاتشان با محاسبات غیرواقعی  علیه همدیگر سپری می گردد.