درويش نمی پرسی

درويش نمی پرسی و ترسم که نباشد     انديشه آمرزش و پروای ثوابت

شرح بیت

به سراغ گوشه نشينان و خلوتيان و اهل دل نمی روی ،  و تصور می کنی که نتوانی چنين کسانی را پيدا کنی ،  و تفکر و انديشيدن به امورات پسنديده و نيکورا از صفحات زلال ذهن خود بيرون نياور ، در اين دنيای آلوده و غفلت زده يافتن اهل دل مشکل است  ، آنان که عمری را در راه وصول ثروتهای نامشروع سپری نموده اند ،  چگونه می توانند در جرگه اهل دل وارد شوند  ، متاسفانه فرهنگ مادی گری به اوج خود رسيده است ،  و انسانها را مشغول جاذبه های دروغين خود کرده ،  و همچنان به سير صعودی خود ادامه می دهد ،  با وجود گسترش چنين فرهنگی آرامش و سکون از دلها رخت بر بسته است ،  و احدی به کردار و رفتار خود متوجه نيست ،  و بدون دليل مردوم به يکديگر می تازند و زندگی را برای همديگر تلخ می سازند چاره کار اين است که کمی به خود بيائيم و به اعمال نيک و پسنديده بپردازيم ،  و خويشتن را از تصنعات دنيای مادی رها سازيم ،  و در قبال هواها و هوسهای زودگذر نفس صبرو شکيبائی را از دست ندهيم ،  چون که هدف از خلقت ما  ، چيزی ديگراست